Je schildklier is een belangrijk, vlindervormig orgaan in je keelgebied. Niet alleen reguleert hij je energie- en warmte huishouding, maar ook de groei en ontwikkeling van je lichaam. Vooral een te traag werkende schildklier kan grote gevolgen hebben voor je energiehuishouding. Blijf je maar moe, moe, moe? Het zou goed kunnen dat je schildklier de boosdoener is, zelfs als je TSH normaal is. Hoe dat kan, en wat je er zelf aan kunt doen, lees je in dit blog.

Hoe weet je of je schildklier te langzaam werkt?

Hieronder een aantal symptomen:

Geestelijke/emotionele symptomen:

• Initiatief-armoede: geen zin om te bewegen, geen zin om te eten, geen zin in seks
• Extreme stemmingswisselingen
• Altijd moe zijn
• Angstige en onzeker zijn
• Moeilijk besluiten kunnen nemen
• Moeite met concentreren
• Neiging tot depressie

Lichamelijke symptomen:

• Toename van buikvet of algemeen aankomen (alhoewel je ook aan de dunne kant kunt zijn met een te traag werkende schildklier!!)
• Haaruitval – een typisch schildklier symptoom is haaruitval bij het uiteinde van je wenkbrauwen
• Koude handen en voeten, of het altijd koud hebben
• Moeilijk kunnen focussen
• Verhoogde pijngevoeligheid
• Droge huid
• Vochtzakjes onder de ogen of vocht vasthouden
• Zware menstruaties
• Onregelmatige cyclus
• Geen energie
• Droge, gebarsten hielen
• Verlaagd vruchtbaar zijn
• Hoge cholesterol

Als je veel van bovenstaande symptomen herkent, is de kans groot dat je schildklier te traag werkt.

Het is slim om je hormonen te laten meten bij een orthomoleculair arts of therapeut. Zij meten namelijk ook T3 en rT3, naast TSH, T4 ft4, fT3 en -heel belangrijk!- TPO antistoffen tegen je schildklier. Leuk om te weten, maar wát zijn dan al die T’s dan? Hieronder gaan we dat eens even haarfijn uitleggen, zodat je straks een pro bent op schildklier gebied.

Hoe werkt het?

TSH
TSH is een hormoon. Dat om mee te beginnen. Het wordt aangemaakt door een klier in de hersenen, de hypofyse genaamd. TSH zorgt ervoor dat de schildklier die andere T’s voldoende aanmaakt, namelijk:

• T4 (Thyroxine)
• T3 (Tri-jodiumthyroxine)

De schildklier brengt de hormonen in de bloedbaan. Daarna komen ze bij organen en weefsels terecht, en kunnen ze hun werk gaan doen. Maar je schildklier kan die hormonen niet van lucht maken. Er zijn voldoende bouwstoffen nodig om ze aan te maken. In dit geval zijn die bouwstoffen met name jodium en aminozuren. Aminozuren zijn de bouwstenen uit eiwitten. Belangrijk dus dat je aan voldoende eiwitten komt. Eiwitten zitten in vlees of vis, noten, zaden, peulvruchten of in een proteïneshake. Jodium vind je vooral in zeewier. Sushi time dus!

T4 & T3
T4 is eigenlijk een vrij inactief hormoon. Voordat het gebruikt kan worden, moet het namelijk eerst in de nieren, spieren, hersenen en hypofyse omgezet worden naar de actieve vorm, T3. Wil je je laten testen, en wordt er alleen maar T4 geprikt, dan is de uitslag daarom nogal nietszeggend. Je weet immers helemaal niet hoeveel je van die T4 omzet naar de actieve vorm, T3. En juist die omgezette vorm is belangrijk!

Het kan dus zijn dat je wel klachten hebt, maar je schildklierprobleem niet als zodanig (h)erkent wordt door je arts en je ‘helemaal oké’ bent. Omdat je TSH normaal is en je T4 ook. Alleen wordt T3 daarbij vergeten, en daar zit hem nu juist de crux. Want voor hetzelfde geld is je T3 dus hartstikke laag en is er dus echt iets niet in de haak met je schildklier.

Voor de omzetting van T4 naar T3 heb je ook voldoende bouwstoffen nodig. Voor niks gaat de zon op, hè? De belangrijkste is Selenium. Gelukkig kun je Selenium uit je voeding halen. Paranoten zitten er bijvoorbeeld vol mee. Een stuk of vier paranoten geeft je al de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid Selenium. Naast Selenium moet je lijf ook over voldoende vitamine A en Magnesium beschikken.

Maar hoe zit dat dan met die ‘goede’ hoge TSH waardes? En die goede T4 waardes?
Kijk, je kunt TSH zien als de aanspoorder. Hij bepaalt wat er moet gebeuren. Of het dan ook daadwerkelijk gebeurt is een tweede… T4 is de reactie op TSH, alleen moet daar nog die actieve vorm, T3, van gemaakt worden om te functioneren. Als je schildklier nou trager werkt dan normaal, zal je lichaam hem meer achter zijn broek zitten. En dus meer TSH ‘aansporingshormoon’ maken. Zo kan het zijn dat je TSH wel hoog uit de bloedtest komt, terwijl het helemaal niks zegt over het feit of er ook daadwerkelijk T3 gemaakt wordt. Die aanspoorder kan wel blijven roepen, maar of er ook geluisterd wordt is een tweede… T4 kan dan wel braaf aangemaakt worden, of zelfs torenhoog zijn, maar als T3 daar niet het resultaat van is, heb je er weinig aan. En heb je dus wel degelijk een schildklierprobleem.

Normaalwaarden van TSH

De normaalwaarden voor TSH zijn niet bij alle laboratoria hetzelfde. De meesten houden de 0,4- 3,5 mU/L aan. Sommige rekken de bovengrens op tot 5,5 mU/L. Uit onderzoek (1) blijkt echter dat waarden van 2,5 mU/L of hoger al kunnen zorgen dat zwanger worden minder makkelijk gaat. Liefst houdt je je TSH onder de 3 mU/L. Laat je je TSH meten via je huisarts, vraag dan altijd je uitslag op. Huisartsen houden vaak nog de oude norm aan, namelijk dat 5mU/L oké is.

Wat is rT3?
Oké en dan nu rT3. Wat is dat? De afkorting rT3 staat voor reversed T3. En dat kun je vrij letterlijk nemen, want het is inderdaad precies het tegenovergestelde van T3. Is T3 je motor, dan is rT3 je rem. Ze worden allebei gemaakt uit hun voorloper, T4, maar hebben een andere werking: T3 activeert de cellen en organen en rT3 deactiveert ze. Dat is handig, om de balans te kunnen behouden. Maar als je te lang op de rem blijft staan, en rT3 de boel blijft remmen, is er uiteindelijk minder energie beschikbaar voor je spieren en organen.

Stress
Chemisch gezien is er meer van het stresshormoon cortisol nodig om je optimaal te laten functioneren als je veel stress ervaart. Maar cortisol aanmaken kost energie, en dat moet ergens vandaan komen.

Bij chronische stress kan je immuunsysteem van slag raken en minder goed gaan werken. Het draait nog wel, maar op een lager pitje, op de achtergrond. Bovendien veroorzaakt het stille ontstekingen. Niet goed! En ook dat vraagt extra energie van je lijf.

ls in tijden van (chronische) stress alle basisprocessen extra energie nodig hebben, regelt de hypothalamus (een belangrijke klier in je hoofd die de hele poppenkast aanstuurt) het zo dat het algemene energieverbruik omlaag gaat. Er wordt langdurig op de rem getrapt en rT3 wordt verhoogt. Slim bedacht door die regelneef, want zo blijft er meer energie over om met al die stress om te gaan en je immuunsysteem te laten draaien. Maar je schildklier lijdt eronder.

TIP: Als rT3 verhoogd uit een bloedtest komt, weet je zeker dat je hypothalamus op de rem staat en er meer aan de hand is.

Wat zijn de oorzaken van een te traag werkende schildklier?

1. De hypothalamus trapt op de rem

Is er langdurig iets aan de hand (fysiek of emotioneel) en is je systeem hierdoor chronisch gestrest, dan wordt er een signaal afgegeven om het algemene energieverbruik te verlagen. Hierdoor blijft er meer over voor de cortisol productie en je immuunsysteem. Je staat dan in wat ze de ‘overleef-stand’ noemen. En om te overleven moet je tijdelijk op 110% kunnen functioneren. Er zit immers een leeuw achter je aan en het is van levensbelang dat je dat zo lang mogelijk kunt uitzingen. Oftewel: bovenmenselijk snel weg kunt rennen. Logisch dat er dan op de rem getrapt wordt en andere systemen even in de wacht worden gezet. Je overlevingssysteem (cortisol en je immuunsysteem) krijgen voorrang. En je schildklier? Ook die gaat, ten bate van de overleving, een beetje trager werken

2. Een overbelaste lever door oestrogeendominantie

Oestrogeendominantie zorgt ervoor dat de lever heel veel van een bepaald eiwit aanmaakt. Dat eiwit heet TGB, oftewel Thyroxine Bindend Globuline. Zoals de naam al doet vermoeden, bindt dit eiwit schildklierhormonen aan zich en zorgt ervoor dat de cellen er minder van kunnen opnemen en gebruiken (2). Het gevolg daarvan is: minder energie. Jammer dan.
Waar komen al die extra oestrogenen dan vandaan? Vaak zijn het nep-oestrogenen die de boel in het honderd sturen. Die vind je in pesticiden, BPA’s, flataten… en helaas krijg je er zonder veel moeite voor te doen meer van binnen dan je zou willen.

De PCOS connectie
En er is een directe link te leggen tussen PCOS, oestrogeendominantie en een te trage schildklier. Kijk, je ovuleert niet. En dus wordt er geen ‘geel lichaam’ of corpus luteum gevormd. Dat gele lichaam is verantwoordelijk voor de productie van progesteron, een belangrijk hormoon dat oestrogeen in balans houdt. Daarnaast geeft het ook je schildklierhormoon (TSH) een boost. Wordt er geen corpus luteum gevormd, dan mis je die progesteron productie en loop je tekorten op. Oestrogeen wordt niet meer in balans gehouden en gaat lopen domineren. En dan heb je de poppen aan het dansen.
Uit een (meta)studie (3,4) blijkt dat een trager werkende schildklier veel voorkomt bij vrouwen met PCOS

3. Minder nutriënten beschikbaar voor een goede schildklierwerking

… door synthetische hormonen
Het gebruik van de pil, of andere synthetische hormonen, heeft invloed op de werking van je schildklier. Heb je een schildklieraandoening, dan is het af te raden om aan de pil te gaan. Het is namelijk zo dat je lichaam zich sneller door mineralen reserves heen werkt wanneer je aan de pil bent, of synthetische hormonen gebruikt. Met name zink en selenium worden er snel doorheen gejast, met een tekort als gevolg. En juist die twee mineralen zijn nodig om schildklierhormonen te produceren en om te zetten naar de actieve, bruikbare vorm.
Ook de B-vitamines hebben zwaar te lijden onder synthetische hormonen. Een tekort ligt al snel op de loer.

… door een zware metalen belasting
Zware metalen krijgen we dagelijks binnen via uitlaatgassen en sigarettenrook, maar ook via onze voeding. Want wat er aan vervuiling of zware metalen in de bodem, of in de zee zit, komt ook in je eten terecht. Jammer maar waar. Je lichaam laat het daar natuurlijk niet zomaar bij zitten en doet zijn best om zo goed en zo kwaad als het gaat te ontgiften. Cruciaal in dat proces zijn zowel selenium als jodium. En daar zit het addertje onder het gras: krijg je namelijk heel veel van die schadelijke stoffen binnen, en heb je dus enorm veel selenium en jodium nodig om de boel te detoxen, dan blijft er minder over voor je schildklier. En laat die nou óók net selenium nodig hebben voor de omzetting van T4 naar T3. En jodium voor de productie van die twee T’s…

… door een voorafgaande zwangerschap
Een schildklier die uit balans is komt regelmatig voor na een (voldragen) zwangerschap. Een zwangerschap vraagt nogal wat van je lichaam! Je lichaam hanteert de regel ‘eerlijk zullen we alles delen’! De nutriënten die je binnenkrijgt gaan deels naar jou, en deels naar de foetus. Je hebt tijdens een zwangerschap meer grondstoffen nodig dan normaal. Voor een goede schildklierwerking zijn eiwitten (L-tyrosine), coQ10, selenium, zink, jodium, ijzer, en B vitamines belangrijk. De voorraadkast moet goed gevuld zijn! Als die voorraadkast tijdens de zwangerschap minder goed gevuld wordt, dan kom je na een zwangerschap in de tekorten te zitten. Veel schildklierklachten lijken ook op postpartum klachten, dus let op, en laat je waardes checken als je er niet gerust op bent.

4. Auto-immuun gedoe: Hashimoto en Graves

Als uit je bloedtest blijkt dat je TPO antistoffen verhoogd zijn, betekent dit dat je immuunsysteem actief is in je schildklier. Daardoor kunnen er ontstekingen ontstaan die de werking van de schildklier ondermijnen. Deze aandoening heet Hashimoto. Zelf geloof ik eigenlijk niet echt dat je lichaam zichzelf ‘out of the blue’ gaat aanvallen, maar dat er altijd een onderliggende oorzaak is. En dat er wél wat aan te doen is. Lees hier maar hoe Sabine zichzelf van Hashimoto genas!

Wat kan je zelf doen?

To test or not tot test?
Zijn je symptomen niet zo ernstig, ga dan eerst aan de slag met onderstaande tips. Stressreductie zoals yoga, mindset en minder werkdruk, in combinatie met gezonder eten en de juiste suppletie pakt in de meeste gevallen de oorzaak al aan. Waardoor de schildklier automatisch ook weer in balans komt.

Heb je bovenstaande symptomen in ernstige vorm? Ben je bijvoorbeeld extreem moe, is je cyclus helemaal van slag en ben je depressief, laat je dan testen via de huisarts. Maar: niet alleen op TSH en T4, dat weten we nu. Laat zeker ook T3, rT3 en vooral schildklier antistoffen testen. Niet alle huisartsen willen deze waardes zomaar laten prikken. Lukt dat niet, maar zegt je onderbuikgevoel dat er iets niet klopt, dan kan je via deze site zelf schildklierwaardes in je bloed laten bepalen. Of beter nog, neem contact op met een orthomoleculair arts die je verder kan helpen.

Heb je je testresultaten terug en blijkt rT3 verhoogd te zijn, dan is het belangrijk om te kijken waarom de hypothalamus op de rem staat én wat je kunt doen qua voeding, suppletie en lifestyle om het tij te keren.

• Kijk eens hoe je stress in jouw leven kunt beperken. En hoe je dingen in kunt voeren die je plezier en ontspanning geven. Meditatie kan een geweldige tool zijn om met stress om te gaan. Net zoals yoga. Ga eens elke avond ontspannen. Klinkt zo logisch, maar wie gaat er tegenwoordig niet met alle stress van de dag naar bed? Of met z’n Iphone?
• Bouw 20 minuten ‘wind-down’ tijd in vlak voor je gaat slapen. Lees eens een ontspannen boek, doe een meditatie, ga in bad… kortom: iets wat jou helpt om tot rust te komen en de dag af te sluiten.
• Geen crash diëten – langdurig hardcore diëten is geen pretje voor je schildklier. Hij gaat langzamer werken, zodat je energie (en vet!) spaart en zo hopelijk voldoende overhoudt om normaal te kunnen blijven functioneren. Niet zo handig dus.
• Beweeg – alles wordt beter als je in beweging bent. Genezingsprocessen verlopen sneller, stress vermindert, het DNA wordt positief beïnvloedt, de vertering verloopt beter, ontstekingen verminderen en als klap op de vuurpijl slaap je ’s nachts ook nog eens als een marmot als je overdag fysiek actief bent geweest. Maar let op: overmatig sporten – meer dan drie uur per week – kan je schildklier vertragen als je het lang genoeg op de verkeerde manier doet. Je schildklier gaat dan trager werken om energie te sparen om je door je (cardio)workout heen te slepen en je te helpen ‘overleven’. Je kunt zelfs juist vet vást gaan houden, in plaats van af te vallen! Dus, sport, maar sport met mate.
• Detox – Nee, met detoxen bedoel ik niet dat je gaat sapvasten. Of alleen maar wortels en slablaadjes gaat eten. Maar wel: dat je een ‘keep it natural’ periode inlast waarbij je echt op je voeding gaat letten.Vermijd ook niet-natuurlijke verzorgingsproducten, die zitten vaak tjokvol hormoonverstorende stoffen. Denk bijvoorbeeld aan deodorant, parfum, nagellak, schoonmaakmiddelen en dergelijke, ze bevatten veel chemicaliën. Probeer zoveel mogelijk biologisch te eten, of kies in ieder geval de meest bespoten voedingsmiddelen biologisch.

Voeding

• Geen gehannes met je bloedsuikerspiegel – dit is een heel belangrijk punt als het schildklierproblemen betreft. Let op dus! Een jo-jo-ende bloedsuikerspiegel door een teveel aan suikers en snelle koolhydraten, zet je lichaam in de stress-modus. En met suikers hoef je niet direct létterlijk aan suiker te denken. Een bord spaghetti (wit, volkoren of spelt) staat namelijk ook gelijk aan 26 klontjes suiker als het om je bloedsuikerspiegel gaat. Wat?! Ja, echt! En: sorry. Datzelfde geldt ook voor brood of andersoortige pasta. Tja, wat dan wel? Nou, ontbijt bijvoorbeeld vaker met havermout waar je zaden, noten en dadels aan toevoegt. Kies voor pasta, spaghetti of lasagne op basis van linzen of andere peulvruchten. De meeste supermarkten verkopen dit tegenwoordig en het is nog lekker ook! Eet vaker een groenten omelet of neem een chocolade-eiwit-smoothie. En, ik ga me nu niet populair maken, maar: dag koekjes, bewerkte granen en pasta, taart en andere super bewerkte koolhydraten. Die maken een rommel van je hormonen én je bloedsuikerspiegel. Beter zijn: quinoa, gierst, amarant, boekweit etc.. Bovendien zijn er zoveel lekkere alternatieven om de zoete trekt te stillen! Denk aan dadels, abrikozen, rozijnen… allemaal natuurlijke zoetigheid die een stuk beter is voor je lijf.
• Vermijd gluten – veel mensen die last hebben van een te langzaam werkende schildklier, zijn gevoelig voor gluten. Kies liever geen tarwe, rogge en gerst als dit bij jou het geval is. Er zijn zat glutenvrije en natuurlijke alternatieven. Bijvoorbeeld pasta van kikkererwten of linzen ( Bij de Appie of natuurwinkel), boekweitmeel voor pannenkoeken en amandelmeelcake.
• Eet biologisch en niet uit pakjes en zakjes – hoe minder zooi en ‘Maggi’, hoe beter voor je lever en dus je schildklier.
• S0-nee – flauw, maar wel een serieus advies: nee tegen soja als je last hebt van je schildklier. Geen tofu dus, of alle daarvan gemaakte kant en klare vleesvervangers van de Vegetarische Slager. Gefermenteerde soja is een ander verhaal. Tempé, miso, tamari, shoyu en dergelijken zijn prima. Mits ze biologisch zijn.
• Geen melk – want dat is voor een kalf. En kan ontstekingen veroorzaken die je immuunsysteem op aan zetten, waardoor er minder energie overblijft voor je schildklier.
• Geen pinda’s en mosterd – Het vermijden van pinda’s en mosterd is raadzaam omdat deze voedingsmiddelen ook de jodium opname remmen. Pfff. Gelukkig kun je je pindakaas-verslaving vervangen door amandelpasta. Minstens zo lekker en een stuk gezonder.
• Geen koffie – Echt. Niet. Doen. Cafeïne verhoogt cortisol. Daar krijg je wel tijdelijk energie van, maar langdurig veel cortisol zorgt ervoor dat de schildklier minder goed gaat werken.
• Jodium – Voor een goede schildklierwerking heb je jodium nodig. Volgens de World Health Organization (WHO) kampt ongeveer één derde van de wereldbevolking met een jodiumdeficiëntie. Nu wordt ons brood wel verrijkt met jodium, maar ja, dat eten we dan weer liever niet. Qua voeding kun je jodium binnenkrijgen door meer zeevis en eieren te eten. Jodium zit ook in kelp en nori (sushi!) maar dat zet weinig zoden aan de dijk omdat er ook bromium in zit. Dat blokkeert de opname van jodium. Gelukkig zit jodium ook in bijna alle multi’s, maar voor sommige mensen is dat niet genoeg. Zie de zelftest bij het kopje ‘suppletie’.
• Selenium – Naast jodium heb je ook het anti-oxidant selenium nodig voor je schildklier. Er komen steeds meer onderzoeken en publicaties naar buiten die de rol van selenium voor onze schildklier (en algemene gezondheid!) bevestigen. Het is nog steeds onduidelijk of onze dagelijkse voeding voldoende selenium bevat én men vermoedt dat de huidige aanbevolen dagelijkse hoeveelheid te laag is. Maar waar zit selenium dan in? Vier à zes paranoten per dag leveren ongeveer de benodigde hoeveelheid selenium. Daarnaast zit het ruim in oesters en mosselen. Maar ook in zilvervliesrijst, paddenstoelen, eieren en knoflook.
• Zink – Vergeet ook zink niet! Behalve dat het een anti-oxidant is en super belangrijk voor het functioneren van de schildklier, is het ook nodig voor ontelbaar andere processen in je lichaam. Zink vind je onder anderen in pompoenpitten, noten, zaden, oesters, kreeft en eieren.
• IJzer – ijzertekort kan een gevolg zijn van een te traag werkende schildklier. IJzer vind je in vlees, aardappelen, abrikozen, gojibessen, peulvruchten, noten, zaden en groene groenten. Gecombineerd met vitamine C uit groenten neem je ijzer beter op uit je voeding. Hier lees je meer over het belang van ijzer tijdens de zwangerschap.
• Anti-oxidanten – denk: felle kleurtjes! Rode en gele paprika, blauwe bessen, pompoen en dergelijken. En ook kruiden, zoals kruidnagel, kurkuma en oregano zijn super! Je kunt ook een anti-oxidanten complex nemen.

Supplementen

• Ashwagandha: dit Ayurvedische superkruid is een adaptogeen. Een adaptogeen brengt balans. Ashwangandha stimuleert een gezonde productie van je schildklierhormonen (5). Voor optimaal resultaat moet je het drie maanden nemen.
• Anti-oxidanten complex met zink en selenium. Neem je selenium apart, ga dan nooit over 150mcg per dag! Zelf ben ik voor een beetje selenium in een multi en/of anti-oxidanten complex, met daarnaast paranoten en regelmatig vis / oesters.
• Multi met actieve B’s: B vitamines, met name B1, B2, B3 en B 6 zijn belangrijk voor de schildklieractiviteit. Wie geen of nauwelijks schildklierfunctie heeft kan geen vitamine B12 absorberen. Deze vitamines zijn ook ontzettend belangrijk voor je vruchtbaarheid én je leverwerking. Een multi is ideaal, of als je het bij alleen de B’s wilt houden een B-comlex.
• Magnesium: magnesium speelt een belangrijke rol in de omzetting van T4 naar T3, net als vitamine A.
• Levertraan. Vitamine A (niet als bètacaroteen maar zoals je in levertraan vindt) is essentieel voor de omzetting van T4 naar T3, net als magnesium. Een onder-actieve schildklier kan pro-vitamine A (caroteen, zoals het in de meeste multi’s zit) niet of niet voldoende omzetten naar vitamine A. Zelf geef ik de voorkeur aan koudgefermenteerde levertraan van Möllers. Neem 1 theelepel per dag.
• Chlorella. Chlorella is een superfood-alg. Het bevat heel veel nucleotiden. Dat zijn de bouwsteentjes waar het genetisch materiaal uit opgebouwd is. Maar het doet veel meer dan dat. Het ondersteunt je lever, bindt schimmels en zware metalen aan zich en zorgt voor een betere zuurstof transport. Vooral de leverondersteuning is heel belangrijk als je schildklier te traag werkt. Zorg dat je (biologische) chlorella met gebroken celwand koopt . Anders neem je het moeilijk op, zonde van je geld!
• Vitamine D – vitamine D is de welbekende zon-vitamine. De naam is een beetje misleidend, want eigenlijk is het een (pro)hormoon. Hoe dan ook, het is super belangrijk voor je immuunsysteem. Maar vitamine D heeft ook een rol wat je schildklier betreft. Hoe groot die rol precies is, is nog niet bekend, maar dat de rol er is, wél. Het schijnt ook dat je bepaalde genetische toestanden kunt hebben die ervoor zorgen dat je lijf anders op vitamine D reageert, wat auto-immuunziektes in de hand kan werken. Hoeveel invloed vitamine D ook op je schildklier heeft, aangezien het je immuunsysteem ondersteunt, is het sowieso raadzaam om hem in te zetten.
• Extra Jodium? Als er anti-stoffen (Graves of Hashimoto) in je bloed worden aangetroffen, of als je bijnieruitputting hebt, mag je jodium niet apart in hoge dosering bijsuppleren. Jodium in je multi is wel oké. Neem je het in hogere doseringen (dat wil zeggen: meer dan 250 mcg/dag) dan kan Graves, Hashimoto of bijnieruitputting verergeren. Weet je zeker dat die drie bij jou niet het geval zijn, dan kan je wel bijsuppleren. De dosering van jodium is nogal controversieel (6). Een therapeutische dosering is meestal minimaal 250 à 500 mcg per dag voor mensen die weinig of geen brood of gejodeerd zeezout consumeren.

Tip: snelle jodium zelftest Smeer een plek op je huid ter grootte van een golfbal in met 2% jodium-oplossing (de test werkt het best bij personen met een licht gekleurde huid, aangezien het contrast bij mensen met een donkere huid niet zo groot is). De binnenkant van de bovenarm, in de elleboog of op de pols werkt het beste. In geval van jodiumtekort verdwijnt de oranjebruine kleur binnen twee uur, soms al binnen twintig minuten. Bij een mogelijk tekort aan jodium, zal de vlek na twee tot vier uur vervagen. Als je waarschijnlijk voldoende jodium binnenkrijgt, dan zal de vlek tot wel 24 uur nadien blijven zitten. Let op: alleen laboratorium onderzoek kan natuurlijk werkelijk de status bepalen, het is een indicatie over een mogelijk tekort. Bron: Rineke Dijkinga

Bronnen:

1 https://umcg.net/schildklier/
2 https://s3.amazonaws.com/site-akiajqrf22xmaqzsiz6q/Newsletters/2018/20180627EstrogenProgesteroneandtheThyroid.html
3 Arduc A, Aycicek dogan B, Bilmez S, et al. High prevalence of Hashimoto’s thyroiditis in patients with polycystic ovary syndrome: does the imbalance between estradiol and progesterone play a role?. Endocr Res. 2015
4 Subclinical Hypothyroidism in Polycystic Ovary Syndrome: A Systematic Review and Meta-Analysis- Xiaohong Ding, Lili Yang, Jian Wang, Rong Tang, Qianqian Chen, Jiexue Pan, Haiyan Yang, Xia Chen, Zimiao Chen, and Liangshan Mu
5 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25624699
6 Nettore IC, Albano L, Ungaro P et al, Sunshine vitamin and thyroid, Rev Endocr Metab Disord. 2017; 18(3): 347–354.